Προδρομικός ονομάζεται ο πλακούντας που προσφύεται στο κατώτερο τμήμα της μήτρας. Υπάρχουν τρεις τύποι: Ο επιπωματικός που καλύπτει εντελώς το έσω τραχηλικό στόμιο της μήτρας, ο επιχείλιος που καλύπτει τμήμα του έσω τραχηλικού στομίου και ο παραχείλιος πλακούντας που φτάνει μέχρι το έσω τραχηλικό στόμιο.

Η συμπτωματολογία περιλαμβάνει ελαφριά αιμορραγία, η οποία υποτροπιάζει με μεγαλύτερη σοβαρότητα και εμφανίζεται στον 7ο ή 8ο μήνα της εγκυμοσύνης. Η ανώδυνη αιμορραγία κατά τους τρεις τελευταίους μήνες της κύησης, σε συνδυασμό με έναν πλακούντα που ανευρίσκεται στο κάτω τμήμα της μήτρας, αποτελούν τα διαγνωστικά σημεία.

Η ασθενής βρίσκεται υπό κατάκλιση και ιατρική παρακολούθηση στο νοσοκομείο, ώστε να παραταθεί η περίοδος κύησης μέχρι την 36η εβδομάδα, όπου θα υπάρχει πιθανώς πνευμονική ωριμότητα (ή μπορεί να προκληθεί πνευμονική ωριμότητα 48 ώρες πριν τον τοκετό). Οι απαιτούμενες διασταυρούμενες μονάδες αίματος εξαρτώνται από τις ανάγκες της ασθενούς. Η ασθενής προετοιμάζεται σωματικά και ψυχικά για την καισαρική τομή, ενώ ενδέχεται να γίνει προσπάθεια κολπικού τοκετού, μόνο όταν ο προδρομικός πλακούντας είναι παραχείλιος.

Η ασθενής μετά τον τοκετό παρακολουθείται στενά για συνεχή αιμορραγία, η οποία ενδέχεται να λάβει χώρα από τα μεγάλα αγγεία στο κατώτερο τμήμα της μήτρας, ακόμα και αν έχει συσπαστεί ο πυθμένας της. Μπορεί να χορηγηθεί προφυλακτική αντιβιοτική αγωγή, λόγω της ευπάθειας της ασθενούς για λοίμωξη. Οκυτοκίνη χορηγείται για τον έλεγχο της αιμορραγίας, ενώ παρέχονται συμπυκνωμένα ερυθρά ή ολικό αίμα. Η μαιευτική χειρουργική ομάδα είναι διαθέσιμη, σε περίπτωση που χρειαστεί περαιτέρω παρέμβαση. Αν και η μητρική θνησιμότητα αποτελεί ένα πρόβλημα, η ασθενής και η οικογένειά της θα πρέπει να διασφαλιστούν ότι αυτή είναι απίθανη, αλλά όχι αδύνατη, στα περισσότερα μεγάλα κέντρα.